Ποιος είναι ο δικός σου νταβατζής;
Είναι ο σύντροφός σου που σε ξυλοφορτώνει, είναι το αφεντικό σου που σε χουφτώνει, είναι ο παιδοβιαστής που σε βιάζει, είναι ο μισθός πείνας που δεν σε αφήνει να σηκώσεις κεφάλι,
είναι η πολυεθνική που κλέβει τα κοιτάσματα της χώρας σου, είναι ο υπουργός που «μιζώνεται» και τα «υποβρύχια γέρνουν» η παιδεία και η υγεία δεν είναι για όλους, είναι ο ιμπεριαλισμός που σε στέλνει φαντάρο να σκοτωθείς για τίποτα δικό σου ή είναι ένα σύστημα που μια χαρά υποθάλπει όλα αυτούς τους νταβατζήδες, ο «Μεγάλος Νταβατζής».
«Η τρελή του Σαγιώ» έργο του Ζαν Ζιρωντού τα εξηγεί όλα και αυτό που σε πυροδοτεί είναι μια φράση του διαχρονικού αυτού έργου
«Ήρθε η εποχή των σκλάβων, ο καθένας θα έχει τον νταβατζή του»
κι εγώ αναλογίζομαι το άλογο που ξεψύχησε στον καύσωνα και το γκαρσόνι που μπαίνει στη θάλασσα να σερβίρει τους πελάτες. Ένας νταβατζής από πίσω που σε εργαλειοποιεί στο όνομα της αδυναμίας και της φτώχιας σου. Αδύναμος και φτωχός κι αμέσως γίνεσαι βορά στον οποιοδήποτε θέλει να κερδίσει, η “πουτάνα” του.
Αν νομίζουμε πως είναι «τρέλα» να σκεφτόμαστε πως αυτό θα αλλάξει τότε ας γλείφουμε το μαστίγιο που μας χτυπά.
Το μόνο που θα μας σώσει είναι η ανατρεπτική «τρέλα» των εκμεταλλευόμενων κι αδικημένων γιατί μόνο έτσι το «παιχνίδι» τους θα γυρίσει αλλιώς.
“Η τρελή του Σαγιώ” θεατρική παράσταση στο Κηποθέατρο Νίκαιας έδωσε τις απαντήσεις.
Ποιος είναι ο δικός σου νταβατζής;
