Τα κάστρα που κατεδαφίζονται της Αναστασίας Βούλγαρη
Τα κάστρα που κατεδαφίζονται
_ Της Ευρώπης των λαών. Ποτέ δεν υπήρξε Η περίοδος 1960-1980 ήταν ένα διάλειμμα της αγριότητας των γερμανικών φύλων λόγω της ύπαρξης του ισχυρού τότε Σοσιαλιστικού Στρατοπέδου.
Τα τευτονικά τέρατα* της γερμανικής διοίκησης ξανάρχονται ανανεωμένα και με καλά τροχισμένα δόντια. (* Η έκφραση από τον τοίχο του Ερρίκου Φ.)
_ Του αμερικανικού ονείρου. Των ελεύθερων ΗΠΑ. Της ελευθερίας της Αγοράς. Ποια ελευθερία; Το Κεφάλαιο είναι κρατικοδίαιτο παντού. Δηλαδή πληρώνουν οι λαοί τον βασανισμό τους από τους Ολιγάρχες.
_Της ανάγκης της ιδιωτικοποίησης της Υγείας.
_ Του ακραίου, επιθετικού, απάνθρωπου καπιταλισμού. Στη σημερινή φάση, την ιμπεριαλιστική, καταστρέφει τον ίδιο του τον εαυτό, γιατί καταστρέφει το πολιτισμικό του οικοδόμημα.
_ Των ατομικών δικαιωμάτων της ΕΕ. Εδώ γελάμε. Στην πραγματικότητα, όπου υπάρχουν ατομικά δικαιώματα, δεν υπάρχει πραγματική δημοκρατία. Γιατί η δημοκρατία ή είναι καθολική ή δεν υφίσταται. Καθολική= Πολιτική, κοινωνική, ατομική. Το ατομική μόνον δηλώνει έλλειψη πολιτικής και κοινωνικής ελευθερίας. Ο Κοντογιώργης τα εξηγεί καταλεπτώς, ανατρέξτε.
_Και κάτι σχετικά με τον χαφιεδισμό: Είναι άλλο να απευθύνεσαι στα θεσμικά όργανα του κράτους για να καταγγείλεις μία παρανομία που πλήττει το κοινωνικό σύνολο και άλλο από μια γωνία στα κρυφά να φωτογραφίζεις με το κινητό σου έναν γέροντα παπά που παρανόμως κοινωνεί. Το πρώτο σε κάνει πολίτη. Το δεύτερο εκτός από κουτσομπόλα της γειτονιάς σε κάνει και ρουφιάνο. Ας απευθυνόταν ο νομιμόφρων στη υπηρεσία πολιτικής προστασίας. Αλλά αυτό με τη φωτό που την ανέβασε πρώτα στο facebook ήταν ρουφιανιά.
Αυτά και τη Μεγάλη Παρασκευή που είναι η σημαντικότερη ημέρα για εμάς τους Έλληνες (πιστούς ή άθεους) ας ανάψουμε ένα κερί (στο σπίτι μας εννοείται) για τη θνητότητά μας, την οδύνη του Ανθρώπου όπου γης και τον πόνο από την απώλεια.
Αναστασία Βούλγαρη ποιήτρια-συγγραφέας
Τα κάστρα που κατεδαφίζονται της Αναστασίας Βούλγαρη