Όσο περισσότερο θέλουμε να μας δείχνουν πως ΜΑΣ αγαπούν τόσο λιγότερο αγαπάμε τον εαυτό μας.
Ακριβώς γι αυτό πιστεύουμε στο παραμύθι. Το ακούμε και το λέμε με απίστευτη ευκολία.
Ήμουν ακριβώς έτσι. Εννοείται εύρισκα ανταπόκριση και τα σκατά πάνε με το φτυάρι.
Δεν ήθελα να αγαπηθώ ούτε πραγματικά αγαπούσα.
Φθηνή κι express επιβεβαίωση ήθελα γι αυτό σήμερα τον γνώριζα χθες είχαμε …”παντρευτεί”.
Τι υπερβολές έλεγα κι άκουγα. Τι ψέματα που τώρα μου φέρνουν μόνο γέλια. Το κακό είναι πως καλλιεργούσα το ψέμα μου και το βελτίωνα συνεχώς.
Δεν ήθελα να αγαπηθώ ούτε πραγματικά αγαπούσα.
Φθηνή κι express επιβεβαίωση ήθελα γι αυτό σήμερα τον γνώριζα χθες είχαμε …”παντρευτεί”.
Τι υπερβολές έλεγα κι άκουγα. Τι ψέματα που τώρα μου φέρνουν μόνο γέλια. Το κακό είναι πως καλλιεργούσα το ψέμα μου και το βελτίωνα συνεχώς.
Εγώ βασικά ήθελα να βασανίσω και να βασανιστώ. Σε ένα πάρε δώσε αδρεναλίνης πάθους ίντριγκας και έρωτα που αυτοκαταστρεφόταν με το που μου έβαζε τη βέρα ή το μονόπετρο στο χέρι.
Τέλειωνε η επιθυμία μου γι αυτόν. Την έβγαζα και έψαχνα την επόμενη επιβεβαίωση. Η αλήθεια είναι πως οι βέρες και τα μονόπετρα ποτέ δεν ήταν θέμα για μένα, έχω καλή συλλογή.
Μη βιαστείτε να με χαρακτηρίσετε μοιραία γυναίκα ή επιθυμητή οπωσδήποτε. Μια κοντή γλυκούλα και μυστηριώδης μέχρι αυτός να πιστέψει το “ψέμα” και μετά το άλλαζα σε συμπεριφορά “νταλικιέρη” όταν έπρεπε να ακούσω το δικό του.
Με έπαιρνε με manual όπου υπήρχαν όλες οι οδηγίες. Από το πώς θα με αγγίζει, θα μου μιλά, θα ζει και ο ίδιος. Και μετά άρχιζε το πανηγύρι. Πώς θα τον εξαντλήσω. Ένας αυτοκράτορας ένοιωθα και κανείς δεν θα μπορούσε να είναι πιο «άντρας» από μένα.
Ποτέ δεν είχα ανάγκη τον πρίγκιπα.
Με έπαιρνε με manual όπου υπήρχαν όλες οι οδηγίες. Από το πώς θα με αγγίζει, θα μου μιλά, θα ζει και ο ίδιος. Και μετά άρχιζε το πανηγύρι. Πώς θα τον εξαντλήσω. Ένας αυτοκράτορας ένοιωθα και κανείς δεν θα μπορούσε να είναι πιο «άντρας» από μένα.
Ποτέ δεν είχα ανάγκη τον πρίγκιπα.
Έναν υποτακτικό ήθελα να τον περιφέρω σαν αξεσουάρ δείχνοντας στους γύρω πόσο ΕΓΩ αγαπιέμαι. Θα εκπλαγείτε πόσοι είναι διαθέσιμοι και να είστε σίγουροι πως οι ρόλοι θύτη και θύματος συνέχεια εναλλάσσονται για να αντέχουν αυτό που ζουν.
Κάθε φορά το ζούσα πιο «άρρωστα» ώσπου κατάλαβα τι και γιατί μου συμβαίνει.
Το μικρό κοριτσάκι που κρυβόταν στα ρούχα του αυτοκράτορα δεν άντεξε άλλο αυτή τη χωρίς νόημα επανάληψη και τα πέταξε μένοντας γυμνό. Έγινε γυναίκα και απόλαυσε τη Δύναμη που κρύβει το φύλο της και μπορεί να αναγνωρίσει και να αγαπήσει τον Άντρα.
Άντρας δεν είναι ο υποτακτικός ούτε ο “macho” αλλά αυτός που αγαπά και τιμά το φύλο του.
Είμαι σίγουρη όσοι με διαβάζετε κάτι αναγνωρίζετε σε σας ή σε άλλους. Το παραμύθι είναι μια εύκολη λύση να καλύψετε τα τραύματά σας ή τις πραγματικές σας ανάγκες ΑΛΛΑ είναι σαν το γλυκό όταν είμαστε στενοχωρημένοι.
Μην φοβάστε την αλήθεια και το “ξεβόλεμα”.
Ίσως χρειαστεί να «μεγαλώσετε» , να πάρετε ρίσκα, να τα αλλάξετε όλα, να κλάψετε πικρά ή να παραδεχτείτε. Εγγυώμαι το “μετά” θα σας ελευθερώσει και θα σας δώσει μια νέα ζωή.
Όσο περισσότερο θέλουμε να μας δείχνουν πως ΜΑΣ αγαπούν τόσο λιγότερο αγαπάμε τον εαυτό μας.
Pingback: Οι ώριμοι άνθρωποι δεν ερωτεύονται