Εγώ πότε θα γίνω μάνα…θέλω?
Μεγαλώνω…
Ατελείωτα χρόνια πέρασαν με την φράση «Θα μεγαλώσεις και εσύ και θα καταλάβεις».
Αν κάνουμε ένα φλας μπακ θα δούμε ότι το έχουμε ακούσει ουκ ολίγες φορές.
Έρχομαι στο τώρα. Μεγάλωσα. Η κοινωνία εδώ και χρόνια έχει αλλάξει ως προς τη θέση της γυναίκας. Αυτό που όμως εμμονικά μένει το ίδιο είναι η ηλικία. Πόσες φορές έχουμε ακούσει «πωπω! Καλέ πως μεγάλωσε έτσι αυτή».
Άλλες τόσες μπορεί να έχουμε πει ακόμα « Α! Καλά αυτή μεγάλωσε, θα μείνει στο ράφι».
Ταμπού βαθιά ριζωμένα μέσα μας, ως σκέψη και ακόμα χειρότερα ως πεποίθηση.
Η εικόνα λοιπόν της “άξιας” γυναίκας είναι να καλοπαντρευτεί και να γίνει μάνα. Καλό και ευλογημένο! Και πολύ τυχερό.
Αν όμως είσαι στις «δύσμοιρες» που ακόμα δεν έχεις καταφέρει κάτι τέτοιο ταυτίσου κούκλα μου.
Χτυπά λοιπόν το πρώτο κουδουνάκι. Ένα κουδούνι Καμπάνα. Που λέει, «θα χάσεις το τρένο» και ΕΓΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΑ???
Κοινός παρονομαστής λοιπόν στα παραπάνω ερωτήματα είναι η ηλικία.
Βιολογικά λοιπόν το γήρας της γυναίκας ξεκινά από τα 25 έτη άρα έως τα 35 ας πούμε πρέπει να έχει τεκνοποιήσει.
Με το μυαλό όμως τι γίνεται? Είναι όντως αυτός ο αυτοσκοπός του κάθε γυναικείου ανθρώπου που έρχεται σε αυτή τη ζωή?
Η γιαγιά μου έκανε το πρώτο της παιδί στα 19. Αν με ρωτάτε, πιστεύω ότι δεν είχε καταλάβει καν τι σημαίνει αυτό για όλο το υπόλοιπο της ζωής της. Το να φτάσει ο νους της γυναίκας στο σημείο να πιστέψει ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να γίνω μάνα είναι σπουδαίο.
Πρέπει να γίνει αβίαστα, χωρίς άγχη για το τι θα πει ο κόσμος. Νιώθοντας ότι περνάνε τα χρόνια, πέφτουμε σε παγίδες!
Θα γίνω μάνα όταν θέλω εγώ, όχι όταν θέλει η μάνα μου ή μόνο ο σύντροφος μου ή η κοινωνία.
Γιατί μέσα σε αυτά τα 34 μου χρόνια πάνω σε αυτή τη γη είδα μανάδες που έγιναν χωρίς να το θέλουν.
Είδα γυναίκες που ήθελαν να γίνουν μανάδες και απλά δεν μπόρεσαν.
Είδα γυναίκες να κλαίνε πιστεύοντας ότι είναι λίγες για τον σύντροφο τους επειδή δεν κατάφεραν να φέρουν ένα παιδί στο κόσμο. Είδα μανάδες που πέταξαν τα παιδιά τους στον δρόμο.
Οικογένειες που όταν έκλεινε η πόρτα, ακουγόταν η μουσική στη διαπασών για να μην ακουστεί το κλάμα του παιδιού που του ασκείται βία από έναν πατέρα μέθυσο… είδα… είδα… είδα…
Εσύ που δεν τα κατάφερες ακόμα, ΕΙΣΑΙ ΑΡΚΕΤΗ.
Εσυ που κι ας έφτασες 40φευγα και δεν θέλεις, ΕΙΣΑΙ ΑΡΚΕΤΗ! Εσύ που προσπαθείς να γίνεις, μη τα παρατάς, ΕΙΣΑΙ ΑΡΚΕΤΗ!
Να αγαπάμε τον εαυτό μας σε ότι φάση και αν είμαστε.
Να τον αγαπάμε πιο πολύ από χθες και πιο λίγο από από αύριο.
Αν δεν το κάνουμε εμείς, δεν θα το Κάνει κανείς τόσο καλά. Και εγώ?
Εγώ ΜΕΓΑΛΩΝΩ, βλέπω τις πρώτες μου ρυτίδες, πρέπει να βάφω κάθε μήνα σχεδόν τα λευκά μου μαλλιά και ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ.
Εγώ πότε θα γίνω μάνα…θέλω?
🏆