Ελπιδοφόρες θέσεις ζωής!
Το περιοδικό «Ασφαλιστικό ΝΑΙ» δεν αποτελεί μόνο μια έγκυρη πηγή πληροφοριών για την ασφαλιστική αγορά και τον ευρύτερο χρηματοοικονομικό χώρο, αλλά και ένα «βήμα» έκφρασης και ενημέρωσης για προβλήματα που ταλανίζουν τη σύγχρονη κοινωνία μας.
Συναντήσαμε την κυρία Γωγώ Τσακογιάννη, συγγραφέα, αλλά και μια πολύ δραστήρια σύγχρονη γυναίκα. Μιλήσαμε για το βιβλίο της «Μ’ ΑΓΑΠΩ», αλλά και για την ίδια, η οποία με πρωτοφανή ψυχική δύναμη, αντιμετώπισε, όπως πολλές γυναίκες, τον καρκίνο, τον νίκησε και προχωρά τη ζωή της δυναμικά. Η ίδια ένα παράδειγμα ΖΩΗΣ μας συστήνεται:
Γεννήθηκα στην Αθήνα, αλλά νιώθω πολίτης του κόσμου. Σταθερά ασταθής, θέλω να ζήσω δέκα ζωές σε μία, στόχο που αισίως κοντεύω να πραγματοποιήσω. Αγαπώ τον ήλιο, τους ανθρώπους, τα ζώα και τα σύμπαντα, μα πάνω από όλα αγαπώ Εμένα. Η «Ασκητική» του Καζαντζάκη κρύβει για μένα το νόημα της Ελευθερίας και «Η Ιθάκη» του Καβάφη τη στάση μου απέναντι στη ζωή. Τίποτα δεν είναι δεδομένο και αυτό είναι υπέροχο! Τα πάντα ρει, μαζί μ’ αυτά κι εγώ…
Περιοδικό «ΝΑΙ»: Κυρία Τσακογιάννη λάμπετε, στην κυριολεξία, σαν άνθρωπος. Αυτό σαν μια πρώτη διαπίστωση της γνωριμίας μας. Θέλετε να ξετυλίξουμε το νήμα των εμπειριών σας;
Γ.Τ Δώδεκα χρόνια πριν αντιμετώπισα καρκίνο μαστού και δώδεκα χρόνια μετά είμαι εδώ με την ιδιότητα της συγγραφέως, αν και θεωρώ τον εαυτό μου αφηγήτρια επιβεβαιώνοντας το χιλιοειπωμένο αλλά πάνσοφο «ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό»…
Περιοδικό «ΝΑΙ»: Θα σας πείραζε να γίνετε πιο συγκεκριμένη, αν αυτό δεν σας φέρνει σε δύσκολη θέση;
Γ.Τ Αυτoψηλάφηση μια λέξη με δυναμική. Μια μικρή φακή έπιασα στο στήθος μου λίγες μέρες μετά την μαστογραφία ρουτίνας η οποία δεν είχε δείξει κάτι ύποπτο. Ακολούθησε υπέρηχος ο οποίος το μετάφραζε ινοαδένωμα και χωρίς λόγο ανησυχίας. Εγώ όμως με εμμονή και για μήνες το παρακολουθούσα αποφασίζοντας να το «βγάλω» στο γνωστότερο δημόσιο νοσοκομείο για θέματα καρκίνου. Κάνοντάς μου ιστολογική έμαθα πως έχω καρκίνο μαστού και όχι ινοαδένωμα!!!
Περιοδικό «ΝΑΙ»: Πως αντιμετωπίσατε όλη αυτή την κατάσταση; Είδα τα «σαράντα» μου είχα ήδη πεθάνει.
Γ.Τ Μέχρι εκείνη τη στιγμή ήμουν ένα εγωκεντρικό πλάσμα όπου στην κοσμάρα μου υπήρχε ο Θεός και ΕΓΩ. Πώς είναι δυνατόν να νοιώθεις άτρωτος και ξαφνικά γίνεσαι ένα μπουκάλι γάλα με ημερομηνία λήξης!!!;;; Διότι από μόνη της η λέξη καρκίνος προκαλεί σοκ και δέος. Θα αναρωτηθείτε «έπρεπε να έρθει ένας καρκίνος για να συνειδητοποιήσεις ότι δεν είσαι άτρωτη»… κι όμως τόσο ανώριμα εγωκεντρική ήμουν!
Περιοδικό «ΝΑΙ»: Πείτε μας, πώς μέσα από ανείπωτα συναισθήματα απόγνωσης οργανώσατε τη ζωή σας;
Γ.Τ Η προτροπή της κατά τα άλλα εξαίρετης χειρουργού του δημόσιου νοσοκομείου με πείσμωσε αφάνταστα όταν μου είπε να παρακαλέσω την διευθύντρια ώστε να βρεθεί σύντομα “κρεβάτι” για μένα. Το μόνο που δεν θα μπορούσα να κάνω ήταν να τραβώ τα μαλλιά μου και να παρακαλώ να βγάλουν κάποια άλλη που το είχε την ίδια ανάγκη με μένα και να βάλουν εμένα στη θέση της. Το 2006 δυστυχώς υπήρχε μεγάλη αναμονή. Τελικά την επόμενη μέρα βρέθηκα με την ιδιωτική μου ασφάλεια σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο-νοσοκομείο κάνοντας όλες τις απαραίτητες εξετάσεις και δυο μέρες μετά χειρουργήθηκα σε ένα από τους καλύτερους χειρουργούς μαστού. Είναι υπέροχο μέσα σε αυτή τη δύνη να μην νοιώθεις ότι κάποιος σε τιμωρεί επειδή αρρώστησες αλλά να νοιώθεις τη σιγουριά πως είναι εκεί δίπλα σου, σε στηρίζουν και μαζί θα το παλέψετε και θα νικήσετε!!! Στο δημόσιο με κάλεσαν να χειρουργηθώ 6 μήνες μετά. Όταν είχα ήδη χειρουργηθεί με αποκατάσταση, είχα χημειοθεραπευτεί με φάρμακα τρίτης γενιάς και είχαν ξαναβγεί τα μαλλιά μου ωραιότερα από ποτέ!!!
Περιοδικό «ΝΑΙ»: Πείτε μας, στον κυκεώνα που βρεθήκατε υπήρξε αρωγός τόσο σε συναισθηματικό επίπεδο, όσο και σε υλικό;
Γ.Τ Ναι, η ιδιωτική ασφάλεια που πολλά χρόνια πριν, μου την είχε κάνει με το ζόρι αλλά με πραγματικό ενδιαφέρον και αγάπη ο τότε σύζυγός μου. Πεταμένα λεφτά την θεωρούσα…όμως αυτή με έσωσε. Έσωσε εμένα και την αξιοπρέπειά μου όταν αρρώστησα. Και πόσο καταλαβαίνω τους ασφαλιστές όταν εισπράττουν τον αρνητισμό και την καχυποψία των ανθρώπων. Ήμουν και εγώ μια αρνητική φιγούρα και καχύποπτη πιστεύοντας πως το μόνο που θέλουν είναι να πάρουν τα λεφτά μου. Πόσο θα ήθελα να τους μιλήσω να τους ευχαριστήσω και να τους εμψυχώσω. Έχουν στα χέρια τους την σωτηρία μπροστά στο αναπάντεχο που μας επισκέπτεται με διαφορετικές μορφές. Μακάρι το κράτος κάποτε να φτάσει να προσφέρει υπηρεσίες επιπέδου ιδιωτικής ασφάλειας!! Να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι δεν έχουμε αξιολογότατους γιατρούς και θεραπευτές στα δημόσια νοσοκομεία. Το σύστημα είναι που νοσεί.
Περιοδικό «ΝΑΙ»: Μιλήστε μας για το βιβλίο σας.
Γ.Τ. Το βιβλίο μου Μ’ ΑΓΑΠΩ είναι μια βίβλος αισιοδοξίας. Αυτοσαρκάζομαι, αφηγούμαι με ειλικρίνεια την περιπέτειά μου και θέλω να περάσω τρία μηνύματα. Πρώτα αυτό της πρόληψης διότι η πρόληψη σώζει ζωές . Δεύτερον της αυτοεκτίμησης και αγάπης στον εαυτό μας. Γυναίκες αγαπήστε τον εαυτό σας απενοχοποιημένα. Μόνο αν είστε καλά, ευτυχισμένες και γεμάτες από αγάπη και αυτοεκτίμηση μπορείτε να δώσετε στους γύρω σας. Είμαι καλά, με φροντίζω για να μπορώ να φροντίσω τα παιδιά μου, τους φίλους μου, τον σύντροφό μου. Υπάρχουν γυναίκες που δεν είχαν χρόνο λένε να κάνουν μαστογραφία και όταν το ανακαλύπτουν είναι πλέον αργά. Μα είναι δυνατόν; Τρέχουν να ικανοποιήσουν ανάγκες που μπορούν και μόνοι τους οι άλλοι να τα καταφέρουν. Είμαστε γεμάτες ενοχές. Λάθος ! Αγαπήστε σας πρώτα!!! Και τρίτον… Θέλω με σιγουριά να ΦΩΝΑΞΩ στις γυναίκες… Μη φοβάστε ένας καρκίνος μαστού ακόμα και μια υστερεκτομή ΔΕΝ θα σου στερήσει την θηλυκότητά σου, τον έρωτα την χαρά της Ζωής!!! Καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία, δείτε με. Είμαι εδώ καλύτερα από ποτέ. Μητέρα Γυναίκα Ερωτευμένη … και ΠΑΝΤΑ ασφαλισμένη!!!
Περιοδικό «ΝΑΙ»: Ποιο είναι το
πιο κολακευτικό σχόλιο που ακούσατε ποτέ; …
Γ.Τ. «η Γωγώ δεν θα σου σιδερώσει ούτε ένα πουκάμισο όμως είναι η γυναίκα που μπορεί να σε εμπνεύσει για να αλλάξεις τον κόσμο αν και είναι ένα καπιταλιστικό γουρούνι» τάδε έφη Νίκος Θεοδωράκης* …ότι πιο όμορφο θα μπορούσε να πει ο Έρωτας και το Σύμπαν μαζί για μένα. Εμένα που ήμουν (είμαι?) ένα εγωκεντρικό άτομο ερωτευμένο με τον Έρωτα και μετά τον καρκίνο έμαθα τι θα πει Αγάπη όταν ο ίδιος άνθρωπος μου είπε ένα βράδυ «σ αγαπώ τόσο πολύ που νοιώθω ότι δεν έχω ρόγα στο αριστερό μου στήθος»… Γυναίκες πιστέψτε με ένας καρκίνος μαστού δεν σας στερεί τίποτα. Ακόμα και αν κάνετε μαστεκτομή μπορείτε να ξαναφτιάξετε ένα στήθος καλύτερο αν θέλετε. Εγώ με την ιδιωτική μου ασφάλεια με στήθος μπήκα με στήθος βγήκα. Το θέμα είναι να αγαπάτε τον εαυτό σας, να καμαρώνετε για ότι είστε και έχετε καταφέρει. Αυτοί που σας αγαπάνε πραγματικά θα σας αγαπήσουν περισσότερο. Έχω αγαπηθεί απίστευτα στη ζωή μου και νοιώθω ευλογημένη από έρωτες αλλά και φιλίες. Πάντα όμως και πρώτα αγαπούσα εμένα!!! Αυτό που δεν θέλω να ξεχάσετε ιδιαίτερα όσες αντιμετωπίσατε, αντιμετωπίζετε ή θα αντιμετωπίσετε καρκίνο μαστού είναι πως η Ζωή δεν σταματά μπροστά σε κανένα αναπάντεχο πόσο μάλλον ο Έρωτας… και η Αγάπη!!! *www.mikisradio.com
«Αν ζούμε το Τώρα με αγάπη και σεβασμό, ξεκινώντας από μας, αυτό αλάνθαστα θα μας οδηγεί σ’ ένα καινούργιο καλύτερο… Τώρα. Ακριβώς αυτό που έχουμε μάθει να αποκαλούμε… Αύριο.»
«Δεν είσαι αθάνατος και δεν έχεις χρόνο ατελείωτο, γι αυτό Δώσου Ζήσε και Πάρε!!!»
ΓΩΓΩ ΤΣΑΚΟΓΙΑΝΝΗ