Και τι έγινε που δε με γουστάρει?
Απλά δε με γουστάρει…
Όλοι μας το έχουμε ζήσει. Οι περισσότεροι μπορεί να αναρωτιόμαστε ακόμα!
Μα γιατί τελείωσε έτσι τόσο ξαφνικά; Και να σου το έργο He’s just not that into you που προσπαθεί να μας ανοιξει τα μάτια αλλά…«ΔΕΝ»
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Μια γνωριμία ξεκινά λοιπόν με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Γεμάτοι αισιοδοξία θέλουμε να καταφέρουμε με το έτερον όλο, θα πω εδώ , να λειτουργήσει αυτός ο δεσμός.
Το λάθος αρχίζει ακριβώς εκεί. Το έτερον ήμισυ .
Μα γιατί μισός; Μισός σημαίνει λειψός, έτοιμος να κάνει εκπτώσεις και μονόπλευρους συμβιβασμούς. Είμαστε άνθρωποι , έχουμε λόγο, ικανότητες , συναισθήματα και είμαστε ΟΛΟΚΛΗΡΟΙ. Θέλουμε έναν αντίστοιχα ολόκληρο άνθρωπο που μαζί θα μπορέσουμε να πάμε ένα βήμα παρακάτω.
Ας δούμε τα σημάδια που δείχνουν μια τέτοια κατάσταση και πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε.
Τα νερά γίνονται θολά. Ενώ λοιπόν θεωρητικά όλα βαίνουν καλώς , κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει…Λίγο θέλει περισσότερο να ξεκουράζεται από το να κάνετε πράγματα ή να χαλαρώνετε μαζι;
Αραιώνουν τα μηνύματα που άλλες φορές ανταλλάσσατε ;
Και από το να αποδεχτούμε την κατάσταση, εμείς ξεροσταλιάζουμε πάνω από ένα κινητό μη τυχόν και χάσουμε μισή κλήση από το αμόρε . Για να σώσουμε τι; Εδώ δε σώζεται καλή μου, λέω στον εαυτό μου και σε φίλες μου . Εδώ,
ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ! Το μεγαλύτερο βήμα είναι η αποδοχή.
Βιώνοντας μια τέτοια κατάσταση συνήθως μας πονά οτι δεν αποδεχόμαστε το γεγονός σαν κάτι φυσιολογικό.
Ουσιαστικά μας πονά ο εαυτός μας. Ενεργοποιείται ένα συναίσθημα αυξημένου εγωισμού όπου μας καθιστά ανήμπορους να αποστασιοποιηθούμε από την κατάσταση. Να την κοιτάξουμε απέξω.
Ερωτηματικά στροβιλίζουν το μυαλό μας που συνήθως μαντέψτε, δεν έχουν απάντηση.
Μα γιατί δεν με θέλει άλλο ,αφού όλα ήταν μια χαρά; Δε μπορώ να καταλάβω πως μπόρεσε να μου το κάνει αυτό; Πώς βρήκε άλλη /αλλον; Η απάντηση είναι ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ.
Όλα αυτά μπορεί να συμβούν χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Αυτό δεν σημαίνει οτι το ταίρι μας για όσο καιρό ήταν μαζί μας , ήταν όλα ψεύτικα. Όντως αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε , αλλά αυτό αλλάζει.
Είναι επιλογή λοιπόν του καθενός να κάνει αυτό που επιθυμεί. Αν αυτό μας βλάπτει απλά κλείνουμε το κεφάλαιο και προχωράμε μπροστά.
Πέφτουμε σε παγίδες. «Οχι , να μου το πει», « Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μου το λέει ξεκάθαρα»., «Δεν παίρνει μια θέση» Αυτές είναι κάποιες από τις παγίδες του μυαλού μας όταν βιώνουμε κάτι τέτοιο.
Ας βάλουμε λοιπόν εδώ έναν σημαντικό κανόνα.
ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΟ ΛΕΕΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΙΑ ΔΗΛΩΣΗ- ΜΙΑ ΘΕΣΗ! Πολλές φορές δεν χρειάζεται καν να το ακούσουμε.
Αν τώρα θέλουμε να το συζητήσουμε καλό θα ήταν να ανοίξουμε έναν άλλο δίαυλο επικοινωνίας. Τι εννοώ;
ΝΙΩΘΩ την ανάγκη να συζητήσω μαζί σου τι μας συμβαίνει. Το ρήμα νιώθω είναι σχεδόν μαγικό. Κανένας δεν μπορεί να μας πει γιατί νιώθουμε την ανάγκη.
Οι άμυνες αμέσως χαμηλώνουν και έτσι μπορεί να γίνει ένας διάλογος.
Εδώ ο συνομιλητής δεν θα νιώθει οτι τον έχουμε κολλημένο στον τοίχο έτοιμο για λιθοβολισμό. Και αυτό απλά γιατί θέλουμε να εξετάσουμε την δική μας ευθύνη πάνω στο θέμα. Συμπεράσματα. Αν λοιπόν σαν συμπέρασμα καταλήξουμε στο οτι δεν πάει άλλο τότε όλα καλα. Είναι ίσως το πιο ξεκάθαρο και λυτρωτικό συμπέρασμα.
Αν καταφέρουμε έστω για λίγο να μπούμε στη θέση του άλλου θα δούμε οτι δεν το έκανε όλο αυτό για να μας πληγώσει. Ούτε οτι είχε σκοπό της ζωής του να μας κάνει να νιώσουμε συντετριμμένοι. Απλά συνέβη.
Και το πιο μαγικό ακόμα. Είναι δικό του το ας το ονομάσουμε πρόβλημα, και όχι δικό μας. Καταλήγοντας λοιπόν , let it go!
Όταν ζορίζεσαι να κρατήσεις το σχοινί μη σπάσει τα χέρια σου γεμίζουν σημάδια και πληγές. Θα ήταν καλύτερο απλά να το αφήσεις.
Ο αρχαίος Έλληνας Φιλόσοφος Επίκτητος που συζητούσε κατα κύριο λόγο για φόβο θανάτου έλεγε το εξής: Στον θάνατο δεν μας πληγώνει το γεγονός αυτό καθεαυτό αλλά ή δοξασία σε αυτόν. Αν υιοθετήσουμε αυτή τη στάση εδώ θα δούμε οτι :
Δεν μας πληγώνει το συμβάν αλλά η ερμηνεία , η έννοια που εμείς έχουμε δώσει. Δεν χρειάζεται να νιώθουμε λίγοι.
Οτι δεν μετράμε σαν άνθρωποι. Η επιλογή ενός άλλου ανθρώπου είναι να μην είναι μαζί μας. Νιώστε ευδαιμονία που δεν χάσατε χρόνο και ψυχική νηνεμία. Και να θυμάστε:
Μόνο αν αδειάσουμε το συρτάρι θα έχουμε χώρο για νέα πράγματα. Η ζωή είναι μικρή μα τόσο όμορφη!
Και τι έγινε που δε με γουστάρει?
