Οι Φάροι της Αγάπης

Οι Φάροι της Αγάπης

Οι φάροι της αγάπης

Απ’ όλα τα ανθρώπινα δημιουργήματα, οι φάροι με γοητεύουν ιδιαίτερα.

Πιθανόν επειδή στην ύπαρξη τους διακρίνω τη συμφιλίωση δυο αντικρουόμενων πλευρών μας.
Εκείνη της ευρηματικότητας και της αναζήτησης και την άλλη, του φόβου και της τάσης γι’ ασφάλεια.

Ίσως πάλι να μ’ έλκουν, επειδή μου θυμίζουν κάποιες μοναχικές κι απόμακρες
ψυχές. Δυσπρόσιτες, όσο κι οι φάροι.

Για να τις πλησιάσεις απαιτείται σημαντική προσπάθεια, την ίδια που πρέπει να καταβάλεις για να φτάσεις
κοντά σ’ έναν φάρο.
Όσες ώρες κι αν καθίσεις όμως κοντά του, όσο κι αν
ακουμπήσεις τα χέρια σου ή και ολόκληρο το κορμί σου στα
θαλασσοδαρμένα τοιχία του, ποτέ δεν θα σου αποκαλύψει τα μυστικά της
τρικυμιώδους ιστορίας του.

Ποτέ δεν θα καταφέρεις να τον «μάθεις». Όπως δεν θα κατορθώσεις ποτέ να εξερευνήσεις μια μονήρη ψυχή.
Όσο κι αν σου επιτρέψει να την προσεγγίσεις, μην ξεγελαστείς, ποτέ δεν θα τη
«διαβάσεις» δεν θα τη γνωρίσεις πραγματικά. Σαν το νερό, θα ξεγλιστρά
πάντα απ’ τα χέρια σου.

Και πως αλλιώς να γίνει άραγε! Είμαστε εμείς, οι στεριανοί, κι
εκείνοι, οι ταξιδευτές. Ανάμεσα μας παρεμβάλλονται όλοι οι ωκεανοί κι
οι θάλασσες της γης. Αλλά ο άνθρωπος -πεισματάρης κι ευρηματικός- όταν
θέλει, ξέρει να γεφυρώνει διαφορές κι αποστάσεις. Έτσι προέκυψαν οι
φάροι. Όμοια με την αγάπη φωτίζουν το δρόμο του αλλουνού -του
αγαπημένου, του συνανθρώπου- και στις πλέον αντίξοες συνθήκες. Εκεί
που το χρειάζεται περισσότερο δηλαδή.

Γιατί η αγάπη είναι φως. Είναι προστασία, ασφάλεια, νοιάξιμο, καθοδήγηση.
Είναι φάρος πάντα αναμμένος να δείχνει το δρόμο.

Κι αν κοιτάξουμε προσεκτικά γύρω μας, θ’ ανακαλύψουμε πως στη ζωή μας
υπάρχουν ή υπήρξαν άνθρωποι που έπαιξαν αυτό το ρόλο.
Ήρθαν απρόσμενα ή βρέθηκαν δίπλα μας όταν χανόμαστε στα σκοτάδια, να τα φωτίσουν για
χάρη μας.
Μπορεί να ήταν ένας δάσκαλος, ένας φίλος, μια τυχαία γνωριμία που μπήκε στη ζωή μας την κατάλληλη στιγμή,
φέρνοντας το ποθούμενο αποτέλεσμα, μας έδειξε το δρόμο. Το δρόμο προς το λιμάνι, το καταφύγιο.

Εκεί που θα ξαποστάσουμε και θ’ ανασυνταχτούμε πριν
ανοίξουμε και πάλι πανιά. Πριν σαλπάρουμε για το καινούργιο ταξίδι.

Οι Φάροι της Αγάπης

Νούλη Τσαγκαράκη 
Συγγραφέας

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *