Ψωμί Παιδεία Ελευθερία Φως Νερό Τηλέφωνο
ΠΟΛΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑ
Σε μια εποχή που όχι μόνο η Ελλάδα αλλά ολόκληρος ο κόσμος βράζει από την βία, το άγχος και την ανησυχία για το πόσο δύσκολο θα είναι το αύριο, κάποιοι το βρίσκουν υπερβολικά εύκολο.
«Σημεία και τέρατα» λένε οι προηγούμενες γενιές με τις νέες να ανταπαντούν με αγανάκτηση.
«Φτάνει πια» λένε οι νέες γενιές με τις προηγούμενες να γνέφουν καταφατικά.
Συναντώνται μόνο στο αν συμφωνούν για το πόσο ασθμαίνουσα είναι αυτή η αιμορροούσα κοινωνία.
«Τρέμε εξουσία» να θέλουν να πουν οι νέοι, «Αν είναι δυνατόν» οι γηραιότεροι και κάπου εκεί όλοι αναρωτούνται πως φτάσαμε ως εδώ.
Το ταξίδι μπορεί πάντα να αρχίζει ξαφνικά, αλλά ένα είναι σίγουρο, δεν τελειώνει ποτέ γρήγορα – είτε ευχάριστα είτε δυσάρεστα. Άλλους τους ωθούν με τέτοια δύναμη να πάρουν μέρος που δεν καταλαβαίνουν πότε και τι έγινε, φτάνοντας πάντα στο τέλος με τις εμπειρίες τους χωνεμένες σαν κουρέλια πολιορκημένων.
Άλλοι αποφασίζουν εθελουσίως να συμμετέχουν με τέτοια δύναμη που είναι βέβαιοι για το πόσο κοντά είναι ο ορίζοντας και όσο ξεμακραίνει και αυτός έτσι και αυτοί εξαντλούνται. Μα πως φτάσαμε ως εδώ;
Όταν αντικατέστησες το «ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» με «ΦΩΣ ΝΕΡΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ»
Όταν κάποιοι πάνε στην δουλειά τους βλέποντας την μόνο ως έναν τρόπο να βγάζεις λεφτά και όχι σαν ευθύνη.
Όταν το μόνο που ελπίζεις μέσα σου για το αύριο είναι να βγει το ίδιο το αύριο με εσένα καθαρό κι αλέκιαστο από ηθικές υποχρεώσεις προς τα παιδιά σου. Προς τους γονείς σου, εσένα και τους προγόνους σου.
Έτσι φτάσαμε ως εδώ.
Με το να «βγαίνει το ψωμάκι» μας, να κυβερνά σαν δήμιος πάνω από τα κεφάλια ολόκληρων γενεών.
Μπορεί η μόρφωση να ακονίζει τον άνθρωπο, αλλά η παιδεία από το σπίτι είναι αυτή που πραγματικά σφυρηλατεί την πρώτη ύλη.
Τα δύο αυτά δεν είναι κάτι απόκοσμο και μακρινό να τα εξετάζουμε με το τηλεσκόπιο και το μικροσκόπιο της φιλοσοφίας.
Είναι εργαλεία και όταν στραφούν προς έναν σκοπό θα χρησιμοποιηθούν όπως και να ‘χει.
Έτσι, μερικοί μορφωμένοι προδίδουν τα πιστεύω που τους εμφύσησε η οικογένεια τους. Και έτσι μερικοί νέοι που δεν βρήκαν παιδεία στο σπίτι προσπαθούν να τη βρουν στο δρόμο.
Με έναν μισθό να είναι σταθερός για κάποιους που φοβούνται μην τον χάσουν. Ανύπαρκτος για άλλους που αγανάκτησαν από την προσπάθεια να τον αποκτήσουν, έχουμε το ένα φαινόμενο βίας μετά το άλλο.
Το χρήμα είναι χαρτί, όπως το όπλο είναι μέταλλο. Από μόνα τους αυτά, χωρίς ανθρώπινη βούληση να τα κινεί, δεν επιφέρουν συνέπειες, κοινώς από μόνα τους δεν φέρουν ευθύνη.
Στην άκρη επομένως με όλα τα εύκολα. Στην άκρη με όλα τα εφήμερα. Πάνω τους να μπορέσει να έρθει να μπολιάσει το δύσκολο του «μπορεί να μην είναι σίγουρο το αύριο, αλλά θα κοιμηθώ απόψε.
Ψωμί Παιδεία Ελευθερία Φως Νερό Τηλέφωνο
Αλέξανδρος Διονυσόπουλος
Συγγραφέας
ΕΥΣΤΟΧΟ