Από μικρά κοριτσάκια μάθαμε να μαδάμε μαργαρίτες και να αναρωτιόμαστε…
«μ΄αγαπά… δε μ΄αγαπά»…τι λάθος!!!
Το θέμα είναι αν αγαπάμε εμείς τον εαυτό μας. Αν τον προσέχουμε, αν τον σεβόμαστε, αν τον προστατεύουμε! Αν δεν είμαστε χορτασμένες από ΑΓΑΠΗ τι έχουμε να δώσουμε στους γύρω μας, στα παιδιά μας, στο σύντροφό μας, στους φίλους μας… Πρέπει ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ για να δώσουμε !!!
Πάρτε λοιπόν μια μαργαρίτα όπως μου πρότεινε κάποτε η φίλη μου Κατερίνα Κολιοφώτη και μαδώντας την αναρωτηθείτε ...Μ΄αγαπώ-δεν Μ΄αγαπώ, μ΄αγαπώ δεν μ΄αγαπώ…δεν μ΄αγαπώ? γιατί δεν μ΄αγαπώ και βρείτε τι σας κράτησε πίσω και σας στέρησε το αυτονόητο. Αυτοσεβασμός λέγεται πρώτα απ΄όλα!!!
Απενοχοποιηθείτε γυναίκες. Δεν γεννηθήκαμε για να τεκνοποιήσουμε και να πεθάνουμε. Γεννηθήκαμε να απολαύσουμε ό,τι αγαπάμε, όχι μόνο να υπηρετήσουμε, αλλά να συμπορευτούμε μαζί του και να χαρούμε χωρίς να συγχωνευτούμε και να χαθούμε εμείς και τα «θέλω» μας μέσα σε άλλες υπάρξεις και στο τέλος να καταλήξουμε φορτικοί και βαρίδια. Γεννηθήκαμε όλες για να ζήσουμε τη ΖΩΗ που είναι δώρο και μας χάρισε η φύση. Γεννηθήκαμε για να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, να δώσουμε και να πάρουμε, να ΖΗΣΟΥΜΕ πάνω απ όλα με όλες τις αισθήσεις μας ότι θα κάνει ευτυχισμένη την καθεμιά μας …χωρίς εκπτώσεις!!!
Κάθε πρωί λοιπόν αφού ρίξουμε δροσερό νερό στο πρόσωπό μας να κοιτάξουμε στον καθρέφτη θαυμάζοντας τον μοναδικά όμορφο άνθρωπο που βλέπουμε μπροστά μας και με ειλικρίνεια αγάπη και υποστήριξη να πούμε…
το χρωστάμε πρώτα σε μας ...